Ελληνιστικό Υδραγωγείο Της Δημητριάδος

Ένα από τα μεγάλα τεχνικά έργα που διασώθηκαν ως τις μέρες μας είναι το Υδραγωγείο της αρχαίας πόλης, που χρονολογείται στον 4ο αι. μ.Χ.

Πρόκειται για έναν κτιστό αγωγό με τομή αναστραμμένου «πι», που ξεκινούσε από την περιοχή «Μπαξέδες» βόρεια του Βόλου και ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες των χαμηλών λόφων δυτικά και νότια σχηματίζει ένα μεγάλο τόξο που διασχίζει τον ποταμό «Ξηριά», φθάνει στην περιοχή του Διμηνίου και την περιοχή του βόρειου νεκροταφείου της αρχαίας Δημητριάδος, πάνω από τις πηγές της «Μπουρμπουλήθρας», διασχίζει το αρχαίο θέατρο, πιθανόν σε μια περίοδο που το θέατρο δεν λειτουργούσε (δεύτερο μισό του 4ου αι. μ.Χ.), και κατευθύνεται προς τα ανατολικά πάνω σε μια υδατογέφυρα από την οποία έχουν σωθεί σήμερα μόνον οι πεσσοί (τα λεγόμενα «δόντια») μεταφέροντας το νερό στη συνοικία του βόρειου λιμένος της Δημητριάδος.

Όταν αργότερα η συνοικία αυτή εγκαταλείφθηκε, κατασκευάστηκε ένα νέο τμήμα του αγωγού, η αρχή του οποίου βρέθηκε στην περιοχή του κοίλου του θεάτρου, που απέκλεισε την πορεία του νερού προς την υδατογέφυρα και τη συνοικία του λιμένος και το οδήγησε προς την περιοχή του Αλυγαρορρέματος, όπου πιθανόν να δημιουργήθηκε ένας νέος χώρος εγκατάστασης, η θέση του οποίου προς το παρόν παραμένει άγνωστη.