Απάντηση στο σχόλιο

Στις 4 Ιουλίου 1928 ο Βενιζέλος αναλαμβάνει πρόεδρος της κυβέρνησης και στις 9 Ιουλίου προκηρύσσονται εκλογές για τις 19 Αυγούστου. Ο Βενιζέλος θα περιοδεύσει για πρώτη φορά στα Γιάννενα, στις 4 Αυγούστου 1928. Θα φτάσει το μεσημέρι της ίδιας ημέρας με το πλοίο "Ατρόμητος" στην Πρέβεζα όπου τον υποδέχονται οι ανώτατες αρχές της Ηπείρου. Παραδοσιακά βενιζελική η Ήπειρος υποδέχεται με λαμπρότητα τον Κρητικό πολιτικό και όλη η πόλη των Ιωαννίνων ξεσηκώνεται για την ομιλία που θα γίνει το βράδυ στη κεντρική πλατεία (την κάτω πλατεία όπως την λέγανε τότε, κοντά στο Ρολόι) μπροστά από το ξενοδοχείο "Αβέρωφ", το οποίο λειτουργούσε και μεταπολεμικά στη θέση απέναντι από το ζαχαροπλαστείο "Διεθνές". Ο Βενιζέλος θα μιλήσει από τον εξώστη του ξενοδοχείου όμως η κοινή γνώμη θα παγώσει από την είδηση που είχε γίνει γνωστή, ότι η συμμορία των Κουμπαίων είχε απαγάγει το πρωί της ίδιας μέρας, τους υποψήφιους βουλευτές Ιωαννίνων του Προοδευτικού κόμματος του Καφαντάρη, Αλέξανδρο Μυλωνά και Αλέξανδρο Μελά, αμφότεροι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη πόλη, γαμπροί του Δαγκλή και μέχρι τότε βουλευτές. Η απαγωγή Η είδηση είναι σοκαριστική. Δεν είναι γνωστό με ακρίβεια για το αν ο Βενιζέλος γνώριζε για την απαγωγή πριν από την ομιλία, είναι βέβαιο όμως ότι στην ομιλία που έκανε μετά την εκδήλωση, στη δεξίωση που ακολούθησε, μεσάνυχτα σχεδόν, έκανε σαφές ότι "θα αποκαταστήσει την ασφάλεια στην Ήπειρο" αλλιώς θα παραιτηθεί. Η απαγωγή των δύο πολιτικών αποτελεί κομβικό γεγονός στη πάταξη της ληστείας στην Ελλάδα και ακολουθείται από ντόμινο εξελίξεων. Στο μεταξύ, βέβαια, Μυλωνάς και Μελάς ήταν στα χέρια των ληστών. Η απαγωγή έγινε στις 10:30 το πρωί στο 13ο χλμ κοντά στην Ασφάκα, σε μία γέφυρα που αργότερα πήρε και το όνομά τους (Γέφυρα Μελά). Η πολυμελής συμμορία του Τάκη και Κώστα Κουμπή έστησε καρτέρι και απήγαγε τους δύο μαζί με τη συνοδεία τους, που βρίσκονταν σε περιοδεία. Θα ζητήσουν λύτρα 5 εκατ. δραχμές και θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις για το πώς θα τα πάρουν. Στο μεταξύ, το γεγονός έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις σε όλη την Ελλάδα και ανταποκριτές των αθηναϊκών εφημερίδων καταφτάνουν στα Γιάννενα. Τίθεται ακόμα και το ερώτημα της ματαίωσης των εκλογών της 19ης Αυγούστου. Το θέμα της ληστείας μπαίνει ξανά στο τραπέζι και εμπλέκεται με πολιτικές και κοινωνικές πρακτικές που ακολουθούν τη συγκρότηση του κράτους ήδη από το 1912-1913 και την απελευθέρωση των "νέων χωρών". Μέσα σε αυτό το πρίσμα γίνεται όλο πιο έντονη η φωνή που ζητάει "να τελειώνουμε με τους ληστές". Παρά όμως την έντονη πολιτικολογία και τις δημοσιογραφικές αντιπαραθέσεις, η αλήθεια είναι ότι η υπόθεση ήταν εξαρχής μια υπόθεση του κοινού ποινικού δικαίου όπως λέμε, μια πολύ σκληρή απαγωγή. Η προϊστορία των ληστών στην Ήπειρο ή τη Θεσσαλία έδειχνε ότι ήταν πολύ πιθανή και η εκτέλεση ακόμα των απαχθέντων. Στα ψηλά βουνά των Ιωαννίνων, οι ληστές θα απελευθερώσουν στις 6 Αυγούστου τον Μυλωνά για να αναζητήσει τα λύτρα. Θα ον αφήσουν πίσω από το Μιτσικέλι και θα περιπλανηθεί ολόκληρο το βράδυ για να βρει το δρόμο του το πρωί για το Δίκορφο. Στις 2 το μεσημέρι της 7ης Ιουλίου θα φτάσει καταταλαιπωρημένος στα Γιάννενα. Στις 11 Αυγούστου, το Σάββατο, οι Κουμπαίοι θα απελευθερώσουν και τον Μελά στο Λυκόστομο αφού παίρνουν στα χέρια τους 5.200.000 δραχμές. Θα διαφύγουν στην Αλβανία με ένα μεγάλο ποσό από τα λύτρα να δίδεται όπως λέχθηκε στο δίκτυο υποστήριξης που είχαν μέσα στα Γιάννενα αλλά και στους υποστηρικτές τους στην Αλβανία. Η αντίστροφη όμως μέτρηση για τη σύλληψή τους είχε αρχίσει χωρίς να το γνωρίζουν, Τους Κουμπαίους θα τους συλλάβει η αλβανική αστυνομία στις 28 Οκτωβρίου στο Μεσοπόταμο, στο Δέλβινο, όχι πολύ μακριά από τα ελληνικά σύνορα. Θα μεταφερθούν στην Ελλάδα αλλά το δικαστήριο στη Κέρκυρα θα δείξει επιείκια. Τελικά σε δίκη στην Αθήνα θα καταδικαστούν για άλλες υποθέσεις σε θάνατο. Στις 28 Φεβρουαρίου 1930 θα εκτελεστούν πίσω από το "Σωτηρία". Ο Τάκης Κουμπής θα αναφωνήσει "Γεια σου κόσμε" ενώ κάποιες αναφορές λένε ότι φώναξαν "Άδικα μας χαλάν". (ΠΗΓΗ: academia.edu/ Φ. Καραμήτσος)