Πέτρινο γεφύρι της Κριτσάς

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η διάβαση των χειμάρρων και των ρυα- κιών του Μεραμπέλλου κατασκευάστηκαν στα τέλη κυρίως του 19ου και στις αρχές του 20ου αι. αρκετά πέτρινα γεφύρια. Μάλιστα, στην εφημερίδα Κρή- τη, φύλλο 665/28-09-1882, δημοσιεύεται έκθεση «περί της καθ’ όλου κατα- σκευής γεφυρών εν Κρήτη και περί της επιμελείας αυτών». Εκεί περιγράφονται με λεπτομέρεια τα υλικά, η σύνθεση των κονιαμάτων και ο τρόπος κατασκευ- ής των ξυλότυπων. Καθορίζεται ότι τα θεμέλια πρέπει να κατασκευάζονται με χαλίκια και κονίαμα από ένα μείγμα με θηραϊκή γη, ασβέστη και άμμο. Τα μη ορατά μέρη των βάθρων, τα στηθαία και οι πλάγιοι τοίχοι πρέπει να χτίζονται με αργολιθοδομή και αμμοκονίαμα. Για τη διαμόρφωση των τόξων είναι ανα- γκαίο να χρησιμοποιείται λαξευτή λιθοδομή και κονίαμα από «γαλλική γη» δηλαδή τσιμέντο, ή ακόμη και κεραμοκονία. Τέλος, το επίπεδο κίνησης που διαμορφώνεται «επί των θόλων πρέπει να επικαλύπτεται δια στρώματος 0,05 μ. θηραϊκής κονίας μετά λεπτότατων λιθαριδίων και να επιχρίεται τόσον καλώς ώστε τα ύδατα του καταστρώματος μηδαμώς να εισδύωσιν εις τον θόλον».