Γεφύρι Καλογερικό ή Του Πλακίδα

Το γεφύρι αυτό ονομάστηκε και "κάμπια εν κινήσει" χαρακτηρισμός που δικαιολογείται απόλυτα αν το κοιτάξει κάποιος απο ένα απο τα γύρω υψώματα. Το γεφύρι αρχικά ήταν ξύλινο και το 1814 ο Ηγούμενος της Μονής του Προφήτη Ηλία Βίτσας, Σεραφείμ διέθεσε 20.000 γρόσια για να γίνει αυτό το πανέμορφο γεφύρι. Το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία διατηρούσε στο σημείο αυτό υδρόμυλο μαζί με νεροτριβή και η κατασκευή του γεφυριού έγινε για να αντικαταστήσει το παλιότερο γεφύρι, ώστε να κάνει το πέρασμα πιο ασφαλές. Το παλιό γεφύρι ήταν ξύλινο και είχε κατασκευαστεί στα μέσα του 18ου αιώνα από τον Νεγαδιώτη Ζώτο Ρούσση, που δαπάνησε για τον σκοπό αυτό 8.000 γρόσια. Το δεύτερο ονομά του το πήρε από τον Αλέξη Πλακίδα ο οποίος το 1865 έκανε μία σοβαρή επισκευή στο γεφύρι. Το 1912 ο Ευγένιος Πλακίδας συντήρησε και αυτός το γεφύρι χτίζοντας εκεί και μια βρύση. Το 1977 το γεφύρι κινδύνεψε σοβαρά όταν κάποιοι εργολάβοι θεώρησαν καλό να περάσει ο δρόμος πάνω απο το γεφύρι και έστησαν ένα σπαστήρα για χαλίκι ακριβώς δίπλα από το γεφύρι. Μετά απο πολλές διαμαρτυρίες όμως των κατοίκων ο σπαστήρας απομακρύνθηκε και ο δρόμος άλλαξε πορεία.