Γεφύρι Της Κόνιτσας

Γεφύρι Της Κόνιτσας

Το γεφύρι της Κόνιτσας είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι που βρίσκεται στην Ήπειρο και κατασκευάστηκε το 1870, από τον Πυρσογιαννίτη μάστορα Ζιώγα Φρόντζο. Είναι κτισμένο στην είσοδο της πόλης, στο τέλος της χαράδρας του Αώου ποταμού τον οποίο και γεφυρώνει. Η τοποθέσια που βρίσκεται είναι μαγευτική με τον Αώο ποταμό να ρέει κάτω από την καμάρα του και το φαράγγι του Αώου να εντυπωσιάζει με την απίστευτη φυσική ομορφιά του. Το γεφύρι αυτό , που διατηρει ακόμα κάτω από την καμάρα του το καμπανάκι που προειδοποιούσε για τους ισχυρούς ανέμους που καθιστούσαν επικίνδυνη τη διάβαση , είναι ένα αληθινό έργο τέχνης και ενώνει κατά ένα μαγικό τρόπο τον ανθρώπινο πολιτισμό με την άγρια φύση.

Οδηγίες Πρόσβασης: 
Το συναντάμε στην είσοδο της Κόνιτσας.
Ημερομηνία Καταγραφής: 
Σάβ, 09/07/2011
Νομός: 
ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Κοινότητα: 
Κόνιτσα
Ποταμός: 
ΑΩΟΣ
Συντεταγμένες: 
N 40° 02΄09,8΄΄ E 020° 44΄41,7΄΄
Υψόμετρο: 
454
Χρονολογία: 
1871
Κτίστες: 
Ζιώγας Φρόντζος (πρωτομάστορας) Ζήκος Γαλάνης (πελεκάνος) Χρήστος Παπαδημητρίου (πελεκάνος) Γίαννης Σερίφης - Κατσιαμάνης (πελεκάνος) Γιώργος Σερίφης - Γεωργόπουλος (πελεκάνος) Νίκος Σερίφης (πελεκάνος) Λάμπρος Μπέτσας (μάστορας) και 50 ακόμη μάστορες...
Χορηγός: 
Κάτοικοι της Κόνιτσας καί άλλοι
Δαπάνη: 
120.000 γρόσια (50.000 γρ. Ιωάννης Λούλης - 5000 γρ. Βασίλης & Αλκιβιάδης Λιάμπεης - 2000 γρ. Αγγελική Παπάζογλου - 1300 γρ. Ιωάννης Λιάμπεης - 2500 γρ. Γεώργιος Ζωίδης - 2500 γρ. Μουχαμέτ Μπέη Σίσκος - 1060 γρ. Αφοί Μπεκιάρη)
Συντήρηση: 
Το 1975 ο πολιτιστικός σύλλογος της Κόνιτσας φρόντισε και τοποθέτησε στο γεφύρι μια νέα καμπάνα, σε αντικατάσταση των παλιών. Το 2000 ο Δήμος Κόνιτσας αφαίρεσε την σιδερένια γέφυρα belley που ήταν κολλημένη δίπλα στο γεφύρι.
Μορφή: 
Μονότοξο
Άνοιγμα Τόξου: 
35,60 μ.
Ύψος Τόξου: 
19,25 μ.
Πλάτος Καταστρώματος: 
3,00 μ.
Κατάσταση: 
Πολύ καλή
Στοιχεία: 
Το 1823 ο Δημήτριος Λιάμπεης μαζί με άλλους κατοίκους της Κόνιτσας έχτισαν ξύλινη γέφυρα η οποία κατέρρευσε το 1833 σε μία μεγάλη κατεβασιά του Αώου. Την ίδια χρονιά ο Παναγιώτης Σκουμπουρδής καί ο Βασίλειος Μάσιος ξανάστησαν στο ίδιο σημείο την ξύλινη γέφυρα η οποία όμως έπεσε λίγα χρόνια αργότερα. Έτσι το 1870 αποφασίστηκε να γίνει μία πέτρινη γέφυρα.
Βιβλιογραφικές και Γραπτές Πηγές: 
α) Νίτσα Συνίκη – Παπακώστα, Πέτρινα γεφύρια, εκδ. Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων, 2002, σ. 34 β) Σπύρος Μαντάς, Το γεφύρι και ο Ηπειρώτης, εκδ. Λαϊκό Πολύπτυχο, Αθήνα 1987, σ. 28 γ) Σπύρος Μαντάς, Τα Ηπειρώτικα Γεφύρια, εκδ. Λαϊκό Πολύπτυχο, Αθήνα 1984, σ. 29 δ)Σπύρος Μαντάς, Πέτρινα Γεφύρια, (Σειρά Οι Θησαυροί Της Ελλάδας), Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2007, σ. 26 ε)Γιώργος και Έυη Μπελληγιάννη, Πέτρινα τοξωτά γεφύρια της Ελλάδας, εκδ. Μίλητος, 2011, σ. 15 στ)www.petrinagefiria.uoi.gr ζ)apeirosgaia.wordpress.com
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας
Γεφύρι Της Κόνιτσας